Elliot Page


Onwijs nieuwsgierig begon ik in het memoir van Elliot Page ‘Pageboy’. Wat ik daarvan vond? Dat lees je hieronder!

Het verhaal

‘Mag ik je zoenen?’, vroeg ze.Het was twee maanden voor de wereldpremière van Juno en Elliot Page was voor het eerst in een queer bar. Daar, op een zwoele zomeravond begon het: de ontdekking van zichzelf als queer persoon, als trans persoon.Met het enorme succes van Juno werd Elliot een wereldberoemde actrice – want zo zag de wereld hem toen nog. Maar de droom die – inclusief Oscarnominatie – uitkwam, bleek ook een verstikkende druk met zich mee te brengen.

Hij moest de rol spelen van de veelbelovende, vrouwelijke filmster, een rol waarvan zijn nekharen overeind gingen staan, zowel op de set als erbuiten.Pageboy is een onthullend kijkje achter de schermen van Hollywood, vol intieme reflecties op seks, liefde en trauma. Bovenal is het een prachtig geschreven zoektocht naar wat het betekent om je los te maken van de verwachtingen van anderen en een ode aan staan voor wie je echt bent.

Mijn mening

Poeh, soms heb je van die boeken die onwijs moeilijk zijn om te recenseren. Het is lastig om een mening te vormen over iets zo persoonlijks. Maar dat is precies wat ik nu ga proberen te doen.

Pageboy heeft allereerst wel een aantal triggers. Zo wordt er geschreven over een stalker, een eetstoornis, en seksueel misbruik. Heel heftig dus.

Dat Elliot Page geen makkelijk leven heeft gehad, kunnen we wel zeggen. Wat hij heeft moeten doorstaan is veel, en dat beschrijft hij ook in zijn boek Pageboy. De verhalen uit zijn leven lopen door elkaar. Zo vertelt hij in het ene hoofdstuk over een ervaring toen hij 6 jaar oud was, en in het volgende hoofdstuk waar hij veel ouder is. Dat maakte het voor mij best moeilijk om er goed in te komen. Ik kon het boek makkelijk wegleggen en had niet altijd evenveel zin om het weer op te pakken.

Er zijn veel details en beschrijvingen, wat misschien niet altijd even nodig is. Ik vind het lastig om zo te zeggen, omdat het juist zo’n heftig levensverhaal is. Misschien had een betere redactie nodig geweest om het allemaal iets overzichtelijker en minder chaotisch te maken.

Ik denk wel dat dit boek voor veel mensen herkenbaar kan zijn. De zoektocht naar wie ben ik, wie wil ik zijn en wanneer durf je jezelf te zijn.

Ik wil ook even zeggen dat ik denk dat dit boek heel belangrijk is. Niet alleen voor queer mensen, maar eigenlijk voor iedereen. Het is belangrijk om te weten, te lezen en te zien hoeveel fysiek en verbaal geweld er nog steeds is tegen de LGBTQIA+ gemeenschap. Dat kan niet en mag niet gebeuren, helaas is de realiteit heel anders.

Eindoordeel

Al met al ben ik niet bijster enthousiast en heb ik tegenstrijdige gevoelens over het boek. Is het belangrijk? Absoluut! Maar is het goed leesbaar? Helaas, dat is wat minder. Wel wil ik zeggen dat dit je niet moet tegen houden om het boek niet te gaan lezen. Wellicht stoor jij je er minder aan en anders is het nog steeds belangrijk om te lezen.

Heb je mijn vorige recensie al gelezen? Die kun je *hier* vinden!

Ik heb dit boek ontvangen als recensie exemplaar. Dit beïnvloedt mijn mening over het boek niet. Nogmaals bedankt Uitgeverij Spectrum, voor het prachtige exemplaar.

Titel: Pageboy
Originele titel: Pageboy
Auteur: Elliot Page
Vertaling: Mijke Hadeway van Leersum
Pagina’s: 272
ISBN: 9789000387229
Prijs: €22,99
Uitgeverij: Spectrum

Let op! Ik maak gebruik van affiliate links. Zo help je mij om mijn blog online te houden, en jou kost het niets! 🙂